Szczepienia - tężec, błonica i krztusiec

TĘŻEC

Tężec to ostra choroba, którą wywołują obecne w glebie bakterie Clostridium tetani. Do zakażenia dochodzi poprzez zanieczyszczenie rany ziemią, nawozem, kurzem lub innym ciałem obcym, zanieczyszczonym zarodnikami tężca. Choroba i jej objawy są powodowane działaniem silnej neurotoksyny produkowanej przez bakterie. Objawy kliniczne tężca to sztywność i bolesne skurcze mięśni, często zaczynające się od żuchwy i szyi, powodujące szczękościsk. Następnie może nastąpić długotrwały skurcz mięśni pleców (opisthotonus) i skurcze innych mięśni. Mogą wystąpić także dalsze powikłania, takie jak dysfagia czy zachłystowe zapalenie płuc, które mogą prowadzić do śmierci, jeśli intensywne leczenie wspomagające nie zostanie rozpoczęte odpowiednio szybko.

Występowanie

Laseczki tężca (Clostridium tetani) występują w glebie we wszystkich regionach świata.

Ryzyko dla podróżujących

Każdy podróżujący powinien być w pełni zabezpieczony przed tężcem. Prawie każda rana, od drobnego zranienia do wypadku komunikacyjnego (np. na motorze) niesie ryzyko zakażenia tężcem.

Profilaktyka  

Najlepszym sposobem zapobiegania tężcowi są szczepienia ochronne. W Polsce szczepienie przeciw tężcowi jest obowiązkowe dla dzieci i młodzieży do lat 19. Osobom dorosłym powyżej 19. roku życia (szczepionym podstawowo) zaleca się pojedyncze dawki przypominające – co 10 lat, a nieszczepionym w przeszłości - szczepienie podstawowe.

Opracowano na podstawie:
International Travel and Health Vaccine – preventable diseases and vaccines – 2017 update, WHO (www.who.int/ith) oraz CDC Health for International Travel 2016 (www.cdc.gov/travel).

BŁONICA

Błonica jest ostrą bakteryjną chorobą, wywoływaną przez produkujące toksyny bakterie Corynebacterium diphtheriae. Jest przenoszona drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z chorym bądź nosicielem. Błonica atakuje błony śluzowe dróg oddechowych, skórę, rzadziej inne części ciała (oczy, nos, narządy płciowe). Skórna postać błonicy spowodowana przez Corynebacterium ulcerans występuje często w krajach tropikalnych i może być źródłem błonicy gardła, która z kolei może prowadzić do niedrożności dróg oddechowych i śmierci.

Występowanie

Błonica występuje na całym świecie, niemniej jednak bardzo rzadko w krajach uprzemysłowionych, dzięki powszechnemu stosowaniu rutynowych szczepień przeciw tej chorobie. Aktualnie występuje ona endemicznie w wielu krajach Azji, Południowego Pacyfiku, Bliskiego Wschodu, w Europie Wschodniej, na Haiti i Dominikanie. Od 2011 epidemie błonicy występowały w Indonezji, Tajlandii i Laosie.

Ryzyko dla podróżujących

Błonica jest potencjalnie zagrażającą życiu chorobą, a poważne, przewlekłe powikłania mogą wystąpić u osób nie w pełni uodpornionych. Błonica dużo częściej występuje w tych rejonach świata, gdzie poziom zaszczepienia ludności jest niski.

Profilaktyka

W Polsce osoby do 19. roku życia poddawane są obowiązkowo profilaktycznym szczepieniom ochronnym przeciw błonicy. Szczepienia te zaleca się również osobom dorosłym. Jeśli byliśmy szczepieni  podstawowo - zaleca się podawanie pojedynczych dawek przypominających co 10 lat, jeśli nie byliśmy zaszczepieni - zaleca się schemat szczepienia podstawowego.

Opracowano na podstawie:
International Travel and Health Vaccine – preventable diseases and vaccines – 2017 update, WHO (www.who.int/ith) oraz CDC Health for International Travel 2016 (www.cdc.gov/travel).

KRZTUSIEC

SZCZEPIENIE WYMAGA KONSULTACJI Z LEKARZEM
Niniejszy materiał ma charakter informacyjny i nie wyczerpuje wszystkich zagadnień związanych ze szczepieniami. W celu uzyskania pełnej informacji w tym zakresie, należy skontaktować się z lekarzem.

SZCZEPIENIE WYMAGA KONSULTACJI Z LEKARZEM
Niniejszy materiał ma charakter informacyjny i nie wyczerpuje wszystkich zagadnień związanych ze szczepieniami. W celu uzyskania pełnej informacji w tym zakresie, należy skontaktować się z lekarzem.